Dušan Mikonjić, Enterijer, 1983, suva igla, 76x56.5 cm

Dušan Mikonjić (1940. Uroševac)
Diplomirao je 1964. na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu. Studijska putovanja: Švedska, Norveška, Italija, Švajcarska, Francuska, SAD, Kanada, Grčka, Bugarska, Austrija, Poljska. Od 1963. izlagao je samostalno (Beograd, Stokholm...) i na kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu (Beograd, Venecija, Sarajevo, Miškolc, Damask, Aman, Tuzla, Zagreb...). Nagrade/izbor: Zlatna igla ULUS-a, Beograd, 1980; Nagrada za akvarel na Prvom bijenalu akvarela, Zemun, 1993. i brojne otkupne nagrade. Bavi se slikarstvom i grafikom.

Obrazloženje žirija
Nagrada Veliki pečat za 1983. godinu dodeljena je Dušanu Mikonjiću za grafiku Enterijer, 1982.

Članovi žirija: Zoran Markuš, likovni kritičar, Ljubomir Kokotović, grafičar i Trajko Stojanović Kosovac, slikar i grafičar
5. maj 1983.

Dušan Mikonjić, poznat beogradskoj publici pre svega kao crtač i kao grafičar, spada u onu grupu umetnika koji teže da se izraze što jednostavnijim jezikom koji je svima razumljiv. Za sadržaje svojih dela bira svakodnevne teme. Mikonjića ne intersuju „velike istine“, „teške sudbine“, već svakodnevni život, obični ljudi, oni ljudi koje sreće, sa kojim se druži i provodi dane. Ovom prilikom Mikonjić je izložio jedan broj slika nastalih poslednje godine. [...] Njegov pristup slici sasvim je različit, skoro suprotan, od njegovog pristupa grafici ili crtežu. Dok u grafici i crtežu insistira na detalju, dozovljavajući da ga, tu i tamo, detalj odvuče, čak zanese, dotle su slike slobodnije. Grafički list ili crtež ispunjen je do kraja, bez ikakve mogućnosti kasnije intervencije...
V. S(ujić), uvodni tekst u katalogu izložbe u Galeriji Grafički kolektiv (Beograd, 21. jun - 1. jul 1977)

…u pitanju jedan poseban izraz intimističkog prosedea koji možda oživljava i jedan pristup umetnosti za koji se mislilo da je već potpuno nestao ili je bez ikakvog značaja našoj savremenoj umetnosti. Grafike Dušana Mikonjića, inače, već više godina imaju ustaljene prizore i u gotovo svakom radu je prisutan enterijer, odnosno umetnikov atelje. Iako je u opštem smislu u pitanju figuralna tematika, autor nije sklon da proširi tematiku prizora, da manifestuje bilo kakvu naraciju anegdotskog ili literarnog tipa, što je upravo dominantna karakteristika savremenog figurativnog slikarstva. Ova tematska neutralnost podseća na nekadašnje principe spomenute intimističke umetnosti, ali je Dušan Mikonjić u samo delo ugradio i druge probleme: geometrijsku strukturu kompozicije, gestualne intervencije slične slikarskom prskanju i nenametljivi linearni sistem koji je možda i najznačajnija odlika Mikonjićevog dela. […] U svakom slučaju, Dušan Mikonjić je posebna ličnost beogradske grafike, autor koji je pronašao lični prosede u jednoj naizgled iscrpljenoj koncepciji.
S. Ristić, Emitovano: Treći program Radio Beograda, Hronika, 1977.

Dušan Mikonjić naizmenično stvara u grafičkom i slikarskom mediju. Enterijer je najčešći tematski okvir u kojem autor varira intimno osećanje ateljejskog prostora koncentrišući svoju pažnju na motiv police ili mrtve prirode klasično koncipovane. To su jednostavne prostorne projekcije iznijansiranih planova i oplemenjene naracije. Linija crteža otkriva intuitivni i spontani karakter njegovih kompozicija čiji je izražajni kvalitet u poetičnosti vizije.
Lj. Ćinkul, Dušan Mikonjić, 1991, neobjavljen tekst. Likovna enciklopedija Jugoslavije, Zagreb.

…Nikada nije odstupio od principa lepote crno-bele grafike koju su mu usadili na školovanju i zahvaljujući tome, dodao jednu važnu dimenziju do tada postojećem. Njegove grafike plene jednostavnošću. Ponekad se poigra, pa fleka, koja mu je kao ishodište za grananje daljeg zbivanja na ploči, bude svetlo, belina. No i to je sastavni deo poetike koja ne pretenduje na alarmantna uzbuđenja. Diskretni šarm iz „tmine pojanja“ zaokuplja ovog pre svega strasnog crtača, da bi se na kraju, sve složilo u slikovnost. Naravno, i u dirljivi duel svetlog i tamnog. A to što su portretisane obične stvari u običnom, profanom, prostoru, samo ovom stvaralaštvu daju posebnu vrednost…
B. Ljubišić, Emitovano: Radio Beograd 2, Kulturni krugovi, 3. decembar 2012.